Οι περισσότεροι άνθρωποι, κάποια στιγμή στην ζωή τους, φτάνουν στην συνειδητοποίηση ότι τους απασχολεί ένα πρόβλημα το οποίο δεν μπορούν να λύσουν μόνοι τους και έτσι αναζητούν την βοήθεια ενός ειδικού. Άλλες φορές πάλι συνειδητοποιούν ότι δεν είναι ευχαριστημένοι με τον τρόπο ζωής τους και θέλουν να κάνουν κάποιες αλλαγές.  Σε αυτό μπορεί να τους βοηθήσει το ασφαλές πλαίσιο της ψυχοθεραπείας, της επιστημονικά τεκμηριωμένης κλινικής πρακτικής όπου τηρείται  το απόρρητο και ο κώδικας Δεοντολογίας.

Η ψυχοθεραπεία είναι μια μορφή θεραπείας η οποία γίνεται δια του λόγου, δηλαδή δεν χρησιμοποιείται κάποιος ειδικός εξοπλισμός αλλά μόνο η συζήτηση. Πιο συγκεκριμένα αποτελείται από τακτικές συνεδρίες με ένα ψυχοθεραπευτή για ένα μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, ανάλογα την ανάγκη του κάθε θεραπευόμενου.

Ακόμη, η ψυχοθεραπεία μπορεί χρησιμοποιηθεί είτε από μόνη της, εφόσον η φύση και η ένταση του προβλήματος το επιτρέπει αλλά και σε  συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή. Η απόφαση για λήψη φαρμακευτικής αγωγής λαμβάνεται κατόπιν συνεργασίας με τον θεραπευτή.  Στην περίπτωση αυτή η συνεργασία ψυχολόγου- ψυχοθεραπευτή και ψυχιάτρου εξασφαλίζει την ολιστική φροντίδα του θεραπευόμενου.

Στην ψυχοθεραπεία θεραπευόμενος και θεραπευτής συναντώνται, δημιουργούν μια  συνεργατική σχέση στην βάση της οποίας θα επιχειρήσουν να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα. Βασικά στοιχεία της σχέσης αυτής είναι η ειλικρίνεια, η άνευ όρων αποδοχή, ο σεβασμός στην προσωπικότητα και στις επιλογές του ατόμου καθώς και το ειλικρινές ενδιαφέρον. Μέσα από τη σχέση αυτή, στην οποία απουσιάζει η κριτική, ο θεραπευτής βοηθά τον θεραπευόμενο να προσδιορίσει το αίτημα του ενώ δημιουργούν από κοινού το θεραπευτικό πλάνο και σχεδιάζουν παρεμβάσεις για να επιτύχουν τους στόχους που έχουν θέσει.

Το θεραπευτικό περιβάλλον όντας υποστηρικτικό μπορεί να προσφέρει ανακούφιση και φροντίδα σε στιγμές της ζωής που ο θεραπευόμενος αισθάνεται ευάλωτος. Συνεπώς η ψυχοθεραπεία έχει αποδειχθεί βοηθητική για την διαχείριση μιας κρίσης στη ζωή ενός ανθρώπου όπως είναι η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, ο χωρισμός και γενικότερα οι αλλαγές – ορόσημα στην ζωή του ανθρώπου. Ακόμη πολλοί άνθρωποι θα ξεκινήσουν ψυχοθεραπεία επειδή βιώνουν αρνητικά συναισθήματα όπως άγχος, φόβο, θλίψη, ενοχές για μεγάλο χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα  αυτό  να επηρεάζει την λειτουργικότητα τους στην καθημερινότητα, στην προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική τους ζωή.  Ζητήματα σχετικά με την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό  μπορεί να οδηγήσουν κάποιον στο θεραπευτικό δωμάτιο.

 Επίσης, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να χρειαστούν βοήθεια να διαχειριστούν κάποια χρόνια ασθένεια που τους ταλαιπωρεί σε ψυχικό ή και σωματικό επίπεδο.  Στην αντίθετη πλευρά, φροντιστές ατόμων με χρόνιες ασθένειες έρχονται στην θεραπεία για να «ακουμπίσουν» το ψυχικό φόρτο και να αποκτήσουν δεξιότητες που θα βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Άλλοι άνθρωποι ξεκινούν ψυχοθεραπεία έχοντας ως στόχο την απόκτηση αυτοεκτίμησης/ αυτοπεποίθησης και αυτονόμησης, αιτήματα τα οποία μπορούν να εμφανιστούν όχι μόνο στον εφηβικό και νεανικό πληθυσμό αλλά και γενικότερα σε όλο το ηλικιακό φάσμα.

Συνοπτικά η ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία εκπαιδευτική, στην οποία ο άνθρωπος θα γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και θα βρει απαντήσεις σε ζητήματα που τον απασχολούν. Θα γίνει «παρατηρητής» του εαυτού του, θα μάθει να αναγνωρίζει, να εκφράζει  και να ρυθμίζει με λειτουργικό τρόπο τα συναισθήματα και τις ανάγκες του. Ακόμη θα αποκτήσει δεξιότητες ώστε να εντοπίζει και να αλλάζει μοτίβα σκέψης που τον κάνουν να αισθάνεται δυσφορικά, να διαχειρίζεται με ψυχική ανθεκτικότητα δύσκολες καταστάσεις και να προλαμβάνει ή να διαχειρίζεται μια πιθανή υποτροπή.

Έχουν αναπτυχθεί πολλές διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις (π.χ. γνωσιακή-συμπεριφορική, ψυχαναλυτική, συστημική, υπαρξιακή, ανθρωπιστική κ.λπ.), καθεμία από τις οποίες βασίζεται σε μία συγκεκριμένη θεωρία για τον άνθρωπο και την ψυχική υγεία του και εφαρμόζει ένα σύνολο εξειδικευμένων τεχνικών για τη βοήθειά του.  

Ως Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια έχω εκπαιδευτεί στο μοντέλο της Γνωσιακής Συμπεριφορικής θεραπείας το οποίο εφαρμόζω και στην κλινική μου πρακτική.

Μερικά από τα αιτήματα στα οποία ειδικεύομαι είναι τα εξής:

• Καταθλιπτικές διαταραχές.
• Γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, κοινωνικό άγχος, κρίσεις πανικού, αγοραφοβία, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, άγχος υγείας, διαταραχή σωματικών συμπτωμάτων.
• Ειδικές φοβίες.
• Διαταραχές πρόσληψης τροφής (ανορεξία, βουλιμία, επεισοδιακή υπερφαγία), προβληματική σχέση με το φαγητό.
• Σεξουαλικές διαταραχές και σεξουαλικές δυσκολίες.
• Διαχείριση πένθους, διαχείριση θυμού, προβλήματα στον ύπνο, προβλήματα ζευγαριού,  διαπροσωπικές δυσκολίες, ζητήματα ταυτότητας φύλου, εκπαίδευση στη διεκδικητικότητα, ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων.

-Ευσταθίου, Γ., Λέκκα, Φ. & συνεργάτες. (2020). Μιλήστε με έναν ειδικό: Ερωτήσεις και απαντήσεις σε συνηθισμένα ψυχολογικά προβλήματα. (2020). Αθήνα: Εκδόσεις Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς.  Ανακτήθηκε από: www.ibrt.gr/MILISTE-ME-ENA-EIDIKO.pdf.

-Overview- Cognitive behavioural therapy (CBT). Ανακτήθηκε από: https://www.nhs.uk/mental-health/talking-therapies-medicine-treatments/talking-therapies-and-counselling/cognitive-behavioural-therapy-cbt/overview/

-Waller, G., Cordery, H., Corstorphine, E., Hinrichsen, H., Lawson, R., Mountford, V., & Russell, K. (2007). Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία των Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής: ένας πλήρης οδηγός θεραπείας. Θεσσαλονίκη: University Studio Press A.E.